تجهیزات پمپ بنزین
پمپ بنزینها، یا جایگاههای عرضه سوخت، نقاطی حیاتی در شبکه حمل و نقل هر کشوری محسوب میشوند. این مراکز، فراتر از مکانی صرف برای پر کردن باک خودروها، مجموعههای پیچیدهای از تجهیزات تخصصی هستند که وظیفه ذخیرهسازی، انتقال، اندازهگیری و توزیع ایمن و دقیق انواع سوختهای مایع و گازی را بر عهده دارند.
عملکرد صحیح و قابل اطمینان تجهیزات پمپ بنزین، نه تنها برای تداوم جریان حمل و نقل ضروری است، بلکه نقشی کلیدی در حفظ ایمنی عمومی و حفاظت از محیط زیست ایفا میکند. درک اجزای مختلف و نحوه عملکرد این سیستمها، اهمیت سرمایهگذاری در کیفیت، نگهداری و بهروزرسانی آنها را آشکار میسازد.
مجموعه جایگاه یار در این مطلب به بررسی جامع تجهیزات پمپ بنزین مدرن میپردازد.
- دیسپنسرها
شاید آشناترین بخش یک پمپ بنزین برای عموم مردم، دیسپنسر یا تلمبه بنزین باشد. این دستگاهها نقطه نهایی تحویل سوخت به وسیله نقلیه هستند، اما عملکرد آنها نتیجه هماهنگی اجزای داخلی پیچیدهای است:
- پمپ مکش یا فشار (Suction or Pressure Pump): در سیستمهای قدیمیتر (ساکشن)، پمپ درون خود دیسپنسر قرار داشت و سوخت را از مخزن میکشید. در سیستمهای مدرنتر (فشار)، یک پمپ شناور قدرتمند (Submersible Turbine Pump – STP) درون مخزن زیرزمینی قرار دارد و سوخت را با فشار به سمت دیسپنسرها هدایت میکند. این روش کارآمدتر است و امکان سرویسدهی به دیسپنسرهای متعدد از یک مخزن را فراهم میکند.
- متر یا شمارشگر: این بخش حیاتی وظیفه اندازهگیری دقیق حجم سوخت عبوری را بر عهده دارد. مترها باید از دقت بسیار بالایی برخوردار باشند و به طور منظم کالیبره شوند تا از صحت مقدار سوخت تحویلی و محاسبه هزینه اطمینان حاصل شود. فناوریهای جدیدتر از مترهای الکترونیکی با دقت بالاتر و قابلیت تشخیص دستکاری استفاده میکنند.
- شیر کنترل و قطعکن: این شیرها جریان سوخت را کنترل کرده و در زمان مناسب (مثلاً با رها کردن اهرم نازل یا رسیدن به مقدار تنظیم شده) به سرعت آن را قطع میکنند.
- شلنگ و نازل: شلنگ باید مقاوم در برابر مواد نفتی و فشار باشد. نازل نیز علاوه بر هدایت سوخت به باک، معمولاً دارای سیستم قطعکن خودکار است که با پر شدن باک یا خارج شدن نازل از باک، جریان را متوقف میکند تا از سرریز شدن سوخت جلوگیری شود. نازلها برای انواع سوخت (بنزین، گازوئیل) و گاهی با سیستمهای بازیافت بخار بنزین (Vapor Recovery) طراحی میشوند.
- نمایشگر: قیمت واحد، مقدار سوخت تحویلی و مبلغ کل را به صورت دیجیتال یا مکانیکی (در مدلهای قدیمیتر) نمایش میدهد.
- مخازن ذخیرهسازی: نگهداری ایمن سوخت
حجم عظیم سوخت مورد نیاز یک جایگاه در مخازن بزرگ، عمدتاً زیرزمینی (Underground Storage Tanks – USTs)، نگهداری میشود. این مخازن باید استانداردهای ایمنی و زیستمحیطی سختگیرانهای را رعایت کنند:
- جنس مخزن: معمولاً از فولاد مقاوم یا فایبرگلاس (GRP) ساخته میشوند. مخازن فایبرگلاس مقاومت بالایی در برابر خوردگی دارند. مخازن فولادی نیز اغلب با پوششهای محافظ داخلی و خارجی یا سیستمهای حفاظت کاتدی محافظت میشوند.
- مخازن دوجداره: استاندارد رایج امروزی، استفاده از مخازن دوجداره است. فضای بین دو جدار به عنوان یک سیستم پایش نشتی عمل میکند و در صورت نشت جداره داخلی، سوخت در این فضا جمع شده و از نفوذ به خاک و آبهای زیرزمینی جلوگیری میکند.
- سیستمهای پایش نشتی: علاوه بر فضای بین دوجداره، سنسورها و پروبهای الکترونیکی به طور مداوم سطح سوخت، وجود آب در کف مخزن و هرگونه نشتی احتمالی را پایش میکنند.
- لوله تخلیه: برای پر کردن مخزن از تانکر حمل سوخت استفاده میشود و معمولاً دارای اتصال سریع و درپوش ضد سرریز است.
- لوله هواکش: برای متعادل کردن فشار داخل مخزن هنگام پر یا خالی شدن و خروج بخارات سوخت ضروری است. این لولهها معمولاً به ارتفاع مشخصی بالاتر از سطح زمین امتداد مییابند و ممکن است دارای شیرهای فشار/خلا و سیستمهای بازیافت بخار باشند.
- سیستم لولهکشی
شبکهای از لولهها، مخازن ذخیره را به دیسپنسرها متصل میکند. این سیستم نیز باید کاملاً ایمن و بدون نشتی باشد:
- جنس لولهها: مشابه مخازن، لولهها میتوانند از فولاد یا مواد پلاستیکی انعطافپذیر مخصوص (مانند پلیاتیلن با چگالی بالا – HDPE) ساخته شوند. لولههای پلاستیکی به دلیل مقاومت در برابر خوردگی و انعطافپذیری، محبوبیت بیشتری پیدا کردهاند.
- لولههای دوجداره: همانند مخازن، استفاده از لولههای دوجداره برای افزایش ایمنی و امکان پایش نشتی رایج است.
- آشکارسازهای نشتی خطوط: این سیستمها به طور خودکار افت فشار ناگهانی در خطوط لوله (که میتواند نشاندهنده نشتی باشد) را تشخیص داده و جریان سوخت را قطع میکنند یا هشدار میدهند.
- حوضچههای آببندی: در نقاط حساس مانند زیر دیسپنسرها و اطراف اتصالات مخازن، حوضچههای آببندی نصب میشوند تا در صورت بروز نشتی جزئی، سوخت را جمعآوری کرده و از نفوذ به محیط جلوگیری کنند.
- سیستمهای ایمنی و زیستمحیطی
با توجه به ماهیت قابل اشتعال و آلاینده سوختها، تجهیزات ایمنی و زیستمحیطی نقشی حیاتی در پمپ بنزینها دارند:
- سیستم بازیافت بخار بنزین: این سیستمها بخارات بنزین را که هنگام پر کردن مخازن جایگاه (مرحله ۱) و هنگام سوختگیری خودروها (مرحله ۲) متصاعد میشوند، جمعآوری کرده و از انتشار آنها در هوا جلوگیری میکنند. این کار هم به کاهش آلودگی هوا (ترکیبات آلی فرار – VOCs) و هم به کاهش خطر آتشسوزی کمک میکند. بخارات جمعآوری شده میتوانند به مخزن بازگردانده شده یا پردازش شوند.
- سیستم قطع اضطراری: دکمههای قطع اضطراری در نقاط مختلف جایگاه (کنار دیسپنسرها، داخل ساختمان) تعبیه میشوند تا در صورت بروز حادثه، بتوان به سرعت جریان برق و پمپهای سوخت را قطع کرد. همچنین سیستمهای خودکاری وجود دارند که در صورت تشخیص ضربه شدید به دیسپنسر یا بروز آتشسوزی، فعال میشوند.
- تجهیزات اطفاء حریق: کپسولهای آتشنشانی در دسترس، سیستمهای اعلام حریق و گاهی سیستمهای اطفاء حریق خودکار (مانند اسپرینکلر در ساختمان یا سیستمهای ویژه برای محوطه) جزو الزامات ایمنی هستند.
- سیستمهای جمعآوری و دفع نشتی: تجهیزاتی مانند سطلهای مخصوص (Spill Buckets) در اطراف لولههای تخلیه مخازن و مواد جاذب (Absorbents) برای جمعآوری سریع سوخت ریخته شده ضروری هستند.
- سیستمهای پایش و مدیریت
جایگاههای مدرن از سیستمهای الکترونیکی پیشرفته برای پایش موجودی، مدیریت فروش و افزایش بهرهوری استفاده میکنند:
- سامانه سنجش سطح مخزن: این سیستمها با استفاده از پروبهای الکترونیکی داخل مخازن، به طور مداوم و دقیق سطح سوخت، حجم، دما و میزان آب احتمالی در کف مخزن را اندازهگیری میکنند. اطلاعات ATG برای مدیریت موجودی، برنامهریزی سفارش سوخت و تشخیص سریع نشتیها حیاتی است.
- کنترلگر محوطه: این دستگاه به عنوان واسط بین دیسپنسرها، سیستم ATG و سیستم POS عمل کرده و ارتباط و تبادل داده بین این اجزا را مدیریت میکند.